Gençler neden sosyalizme olumlu bakıyor? Çünkü ekonomik sistem onları tamamen yüzüstü bırakıyor.
Büyük Buhran orta sınıfın servetindeki trilyonlarca doları silip süpürdüğünde, gençler de bunun etkilerinden kaçamadı. 1930’lardan bu yana en zayıf işgücü piyasasında mezun oldular, birçoğu yeni satın aldığı evlerini kaybetti ve mali sıkıntılar sebebiyle ödenemeyen, durmaksızın artan bir öğrenci borcu yığını biriktirdiler. Buhranın en kötü evrelerinden sonra işler biraz daha iyiye gitti, ancak gençlerin durumu hala onlarca yıl öncesine göre daha kötü.
Küçültülmüş ekonomik konumları bir dizi ölçümle belirgin hale geliyor. Bunlardan ilki, genç aileler için medyan net değer ölçümü. Burada hem ABD Merkez Bankası tarafından kullanılan net değer kavramını hem de araçları hariç tutan değiştirilmiş net değer kavramını dahil ettim. Araçlar dayanıklı tüketim mallarının değerini hızla düşürdüğünden , birçok kişi aktif mal varlığı olarak sayılmaması gerektiğini savunuyor. Bu araçlar olmadan, medyan bir genç ailenin net serveti 1995’de 7.846 dolarken 2016’da net servet 1.250 dolara düştü.
Aynı grafik fakat bu sefer medyan yerine ortalama değer kullanılmış:
Bir sonraki grafik, genç ailelerin ortalama serveti için daha detaylı, ortalama servetin hesaplanmasında kullanılan çeşitli varlıkların değerini gösteriyor. Buradaki ana eğilimlerden biri, Büyük Buhran’dan hemen önce ev fiyatlarının artmasıydı. 2007’de ortalama genç ailenin birincil konut varlığı 113.079 $’a eşitti. 2016 yılında bu sayı 69.076 dolara düştü.
Bir sonraki grafik de genç ailelerin ortalama servetine dair fakat ana varlık kategorileri yerine ana borç kategorilerini göstermesi bakımından önceki grafikten farklı. Bir kez daha, burada da en göze çarpan eğilim, emlak balonu şişerken ev borcunun artması ve balon patladıktan sonra bu borcun azalmasıdır.
Bir diğer önemli borç eğilimi öğrenci borcudur. Bu durum 1989’dan beri borç düzeylerinin yüzde olarak nasıl değiştiğini gösteren aşağıdaki grafikte daha iyi görülmektedir. Öğrenci borcu bu dönemde %702 arttı. Bir sonraki en yakın borç kategorisi, yalnızca %40,7 artan araç borcu oldu.
Artan öğrenci borçları, kısmen daha fazla çocuğun her zamankinden daha fazla üniversiteye gittiğini gösteriyor. Giderek artan bu üniversiteye gitme oranı, insanları üniversiteye yönlendirmenin toplam “beşeri sermayeyi” artırdığı ve bunun da gelirleri yükselteceği teorisine dayandırılıyor. Ancak genç ailelerin gelirleri artmadı. Genç ailelerin hem ortalama hem de medyan geliri 2001’de zirve yaptı.
Gençlerin gelirleri daha düşük, borçları daha fazla ve neredeyse hiçbir mal varlıkları yok. Eğitimleri meyve vermedi ve tüm çalışma hayatları tam istihdamın altında işleyen bir ekonomide geçti. “Sosyalizmi” bu kadar olumlu görmeleri gerçekten şaşırtıcı mı?
Orijinal metin: https://www.jacobinmag.com/2018/02/young-families-median-worth-economic-recession
Çeviri: GK Çeviri Komitesi
